Het aanraken van modellen is al zeer lang een lopende discussie. Er is nog steeds geen “juist” antwoord, enkel een werkwijze waarvan de basis altijd “respect voor het model” en een goede dosis gezond verstand is. Echter, elke fotograaf vult dit in voor zichzelf. Ik kan dus enkel mijn mening hierover geven, mijn opinie.
Vertrouwen
De reden waarom dit topic zo een heet hangijzer is, is omdat de fotograaf een zekere macht heeft tijdens een shoot. Vooral beginnende modellen vertrouwen de fotograaf en gaan ervan uit dat alles wat de fotograaf doet, “normaal” is en in het kader is van een “normale” shoot. Er zijn fotografen die misbruik maken van dat vertrouwen. Ze raken hun model aan op een bepaalde manier en als het model niet protesteert, gaan ze steeds verder en verder tot ze op een grens stoten. Jammer genoeg zijn er modellen die niet erg extravert zijn, waardoor zij pas reageren wanneer de fotograaf al heel ver voorbij die grens zit. Na de shoot hebben ze dan een slecht gevoel en het vertrouwen in de fotograaf, of alle fotografen, is geschonden.
Hou er daarom rekening mee dat het niet is omdat je model je signalen stuurt die zeggen dat het ok is, dat ze zich er ook effectief comfortabel bij voelt. Veelal is dit gewoon het blinde vertrouwen dat wat jij doet, wel “normaal” zal zijn, ook voelt ze zich er niet goed bij.
Niet van suiker
Echter, er zijn dan ook weer fotografen die overdrijven in de andere richting. Zo kreeg ik een tijdje geleden een telefoontje van een fotograaf die een workshop bij me had gevolgd. Hij had zijn eerste lingerieshoot gedaan met zijn model en voelde dat het model totaal niet op haar gemak was. Nochtans had hij gezorgd voor een aparte kleedruimte en telkens als het model bij hem kwam staan, draaide hij zijn hoofd weg tot ze iets meer aan had. Maar hij voelde dat de sfeer heel gespannen was.
Ik legde hem uit dat als jij als fotograaf er een “big deal” van maakt, dan gaat je model zich ook niet op haar gemak voelen. Als jij onzeker en zenuwachtig bent, dan straal je dat uit en je model pikt dat op en neemt het over. Het is aan de fotograaf om te zorgen voor een ontspannen sfeer en het model het gevoel te geven dat het de normaalste zaak van de wereld is dat ze in lingerie of naakt poseert. Het is niet anders dan dat ze in kledij zou poseren.
Stop dus aub met modellen als suiker te behandelen.
Zorg voor een veilige ruimte
Eerst en vooral voorzie ik altijd een aparte ruimte waar mijn modellen zich mogen omkleden. Zelfs als het een naaktshoot is, dan nog krijgen ze een aparte kleedruimte.
Ik merk echter dat in de meeste shoots, vooral bij lingerie of naaktshoots, de modellen geen gebruik maken van die ruimte. Dit omdat het gewoon praktischer en sneller is om zich om te kleden in de hoofdruimte. Wanneer ze dat doen, ga ik me niet in alle bochten wringen om me met mijn rug naar hun te draaien. Soms zal ik wel me gaan bezighouden met de belichting, de gemaakte foto’s bekijken, mijn smartphone checken, etc … Maar dan doe ik dat op een natuurlijke manier, zeker nooit op een “Oei, ik zal me even omdraaien” manier.
Oogcontact
Echter, in de praktijk gaan we op die “dode” momenten ook praten met elkaar. Indien dat gebeurt, draai ik me uiteraard naar het model toe en zorg ik er voor dat ik oogcontact hou. Zodra ik zie dat ze bijna aangekleed is, zal ik wel de kledij inspecteren, kijken naar gedraaide behabandjes, kijken of de slip bij de beha past, etc …
Probeer het eens, praten met een persoon die niet naar je kijkt. Je gaat een zeer ongemakkelijk gevoel krijgen. Als je dan op dat moment half naakt bent, dan ga je daar als model de conclusie uit trekken dat de fotograaf zich ongemakkelijk voelt bij jouw naaktheid. Dat is zeker niet bevorderend voor de shoot.
Kamerjas
Naast de aparte kleedruimte, voorzie ik ook steeds een kamerjas. Ik bied die aan om aan te doen tussen de sets door. Ook hier maakt het ene model daar gebruik van, het andere niet. Maar de optie is er. Ik bied die kamerjas één keer aan. Daarna weet ze waar hij ligt en weet ze dat ze die mag gebruiken wanneer ze wil. Als je als fotograaf gaat beginnen aandringen dat ze die aandoet, ga je opnieuw je eigen ongemakkelijkheid overdragen op het model. Het is belangrijk dat de sfeer tijdens de shoot heel vrijblijvend is.
Vraag en wees specifiek
Wat betreft het aanraken zelf, vind ik dat je dit moet vragen, maar vooral zeer specifiek moet zijn. Ik geloof dat in 90% van de gevallen, dat je je model perfect kan dirigeren, zonder haar aan te raken. Echter, heel soms krijg je je idee gewoon niet overgebracht. Ik denk hierbij aan een been dat je op een bepaalde manier wil plooien, een haar dat je uit de weg wil, etc …
Indien ik het nodig vind om een model aan te raken ga ik
-
vragen of ik haar even mag aanraken
-
aangeven WAAR ik haar ga aanraken
