Toen ik mijn studio inrichtte, had ik een witte en een zwarte achtergrond, net zoals “de echte” fotografen. Echter, al snel werd het heel saai om met die twee kleuren te werken, dus begon ik te zoeken naar andere mogelijkheden.
Mijn eerste gefaalde poging was een dunne plaat hout te gebruiken, met de bedoeling om dat te behangen. Aangezien ik toch een zekere hoogte wou, en de plaat erg dun was, moest ik ‘m verstevigen met houten plankjes. Mijn vriendin heeft me daar heel goed bij geholpen (wel … ik heb haar geholpen ………. wel …….. ik stond foto’s te nemen van hoe zij al het werk deed …) Echter, deze oplossing bleek al snel te duur en veel te zwaar.
Het volgende dat ik vond was isimopanelen die in elkaar schoven. Zo kon ik drie panelen in mekaar schuiven en dan had ik toch 1,5 X 2,5 meter om te behangen. Echter, hoewel ik daar een aantal geslaagde shoots mee heb gedaan, bleek dat toch ook geen oplossing te zijn. Ten eerste is het niet gemakkelijk om het behangpapier mooi op de panelen te krijgen en te versnijden. En ten tweede namen die panelen toch ook veel plaats in, zelfs al behangde ik … euh … wij …. euh … zij … ze aan twee kanten. 20 achtergronden betekende al snel 30 isimopanelen en heel wat werk om ze voor te bereiden.
Toen ontdekte ik de opvouwbare achtergronden van lastolite. Deze waren echt geweldig! Ze waren eenvoudig op te slaan, heel mobiel, zeer realistisch, … In principe zijn dit nog steeds mijn beste achtergronden. Jammer genoeg gebruik ik ze niet heel veel, omdat ze toch ook een nadeel hebben. Ten eerste zijn ze enkel groot genoeg voor maximum drie kwart foto’s. Er is geen ondergrond, dus kan je ook nooit een full body foto nemen. Daarnaast zijn ze ook niet erg breed, waardoor je je model dus dicht tegen de achtergrond moet zetten. Ik belicht mijn achtergrond graag apart van mijn model, dat geeft me meer controle, en dat gaat dus niet met deze achtergrond (tenzij een portret misschien). Daarnaast zijn deze achtergronden aan 160 euro per 2 achtergronden ook redelijk duur.
Dan in 2015 ontdekte ik Aliexpress. Via Aliexpress zijn er heel veel verkopers die achtergronden op vynil verkopen. Deze achergronden zijn fantastisch, ik heb er momenteel een stuk of 20 in mijn studio liggen. Ik gebruik ze praktisch bij elke shoot. Ze zijn super goedkoop, voor 30-40 euro heb je al een heel grote achtergrond. Je hebt ze in alle maten, je hebt duizenden verschillende soorten achtergronden, ze zijn makkelijk op te rollen. Ik koop gewoon een PVC buis in de Brico en ik plak de achtergrond er op met dubbelzijdige tape.
Probleem opgelost, niet? Wel … niet helemaal. De achtergronden die je via aliexpress koopt, komen opgeplooid toe en het is heel erg dun materiaal. Dat betekent dat ze vol plooien en kreuken zitten. Je kan ze er deels uit stomen, maar ze gaan er nooit volledig uit. Soms maak je het zelfs erger door te stomen. Het werkt goed met donkere achtergronden, zonder al te veel patroon in. Maar ik zou zeker geen lichte achtergronden kopen of achtergronden met foto’s van interieurs ofzo.
Daarnaast zijn ze ook afschuwelijk om te gebruiken op de ondergrond. Ze zijn zo dun, dat als het model haar voeten niet opheft tijdens het poseren, dat ze zowieso plooien gaat maken in de ondergrond. Dat kost je dan weer heel wat tijd in photoshop.
Er zijn ook winkels zoals www.fotoachtergronden.nl die een veel betere kwaliteit afleveren, zowel in print als qua materiaal. Echter, deze kosten makkelijk 4 tot 5 keren zoveel en als ik 30-40 euro kan betalen voor een achtergrond die gratis geleverd wordt vanuit china, dan moet ik de prijs/kwaliteit afweging maken en zolang ik met de goedkope achtergronden verder kan, dan zal ik toch eerder daar bij blijven. Echter, als je het je kan veroorloven, zou ik toch gaan voor de voordelen van een dikker materiaal.
Je achtergrond is uiteraard enkel beperkt tot je fantasie. Er zijn 101 manieren om op een onconventionele manier een achtergrond te maken, van krantenpapier, tot plushe tot zelfs rook en licht.